Mieke Coumans begon haar loopbaan bij PSW als vrijwilliger en ging onlangs met pensioen. “Als jong meisje ging mijn hart al uit naar kwetsbare mensen, ik wilde iets voor hen betekenen. Toch ging ik liever niet studeren en koos ik voor een baan als administratieve kracht. De zorg bleef trekken en in 1991 werd ik vrijwilliger bij PSW. De manager zag potentie in mij, ook al had ik geen diploma. Ik werd aangenomen als ‘instellingshulp’. Door interne opleidingen heb ik me ontwikkeld tot persoonlijk begeleider. De computeractiviteit die ik in 1995 opgezet heb, ben ik tot mijn laatste werkdag blijven begeleiden en verbeteren. Ik kom als vrijwilliger terug, want ik kan de mensen en het werken bij PSW niet missen.” 

Gerrie was veertig toen ze overstapte naar PSW en daar heeft ze nooit spijt van gehad. “De missie en visie passen gewoon bij mij. En het is een warm nest, ondanks dat de organisatie groter is geworden en de zorg veranderd is. De cliënt staat nog altijd centraal. Dat zeggen ze overal, maar hier is het echt zo. De lijnen zijn kort en je kunt hier initiatieven tonen. Je kunt je ontwikkelen, dat doe ik ook al jaren. De laatste tien jaar in mijn werkzame leven wil ik me nog verder ontwikkelen in een nieuwe functie. Ik zal me nooit vervelen!" 

Miranda van Knippenberg rondde in 1996 de SPH af en werkte bij meerdere werkgevers met verschillende doelgroepen. In 2006 begon ze bij PSW in een woonbegeleidingscentrum voor mensen met een ernstige beperking. De groep die haar van meet af aan het meest aansprak. “Je kunt aan hun blik zien of aan een geluidje horen hoe de stemming is. Dat ‘kleine kijken’ en daar op aansluiten vind ik prachtig en intens. Ik kijk op al mijn banen met een fijn gevoel terug, maar hier zit ik echt op mijn plek. PSW is een fijne werkgever en de cliënten geven mij energie.”